MANIFESTO PARA UNHA CONFINACIÓN DE ACORDO COA REALIDADE SOCIOTERRITORIAL

O confinamento da poboación española a raíz do estado de alarma decretado o 14 de marzo pretende combater a propagación da pandemia internacional provocada polo COVID-19, evitando as situacións de contacto entre persoas que fagan posible o contaxio.
Por este motivo, o artigo 7 do RD 463/2020 establece limitacións ao dereito fundamental de liberdade de movemento das persoas que establece o artigo 19 da Constitución española.
Non obstante, o artigo en si prevé varias excepcións, mentres que as pautas de boas prácticas elaboradas polo goberno e dirixidas á cidadanía, subliñan o uso de opcións de mobilidade que garantan a mellor distancia entre 2. metros (preferentemente transporte individual ao colectivo), o mesmo no lugar de traballo, xa que parece pouco probábel a transmisión aérea do COVID-19 a distancias superiores entre 1-2 metros.
Malia entendermos a necesidade de limitar a liberdade de circulación, dada a excepcional situación de emerxencia que sofre o país, os asinantes, persoas físicas e entidades que desenvolvemos a nosa actividade no campo da xestión do territorio, a xestión ambiental medio ambiente, urbanismo, desenvolvemento comunitario e mobilidade sostíbel, temos en conta as seguintes consideracións e pedimos ás autoridades que adopten as medidas necesarias:

1. As medidas de confinamento deben ponderarse segundo a diversidade territorial española en función das situacións de risco obxectivo para a saúde. As circunstancias non son as mesmas nun ambiente urbano compacto, nun ambiente urbano de baixa densidade, nunha zona rural ou nunha zona rural de baixa densidade . Hai que animar á poboación a realizar actividades motoras ao aire libre de acordo con esta realidade.

2. Todos os países da entorna que tomaron medidas de confinamento tamén contemplaron desde o primeiro día a necesidade dos cidadáns, de todas as idades, individualmente ou en pequenos grupos pertencentes a unha unidade de convivencia nas rúas e espazos públicos a diario de xeito controlado e ordenado durante un período limitado de tempo para a actividade motora.

3. É necesario protexer e fomentar o uso de medios de transporte ou viaxe non motorizados, de carácter individual, en parella ou mesmo nun pequeno grupo de persoas da mesma unidade de convivencia, a pé, en bicicleta ou en monopatín, en áreas urbanas e rurais, porque forman parte da solución a curto, medio e longo prazo, ao proporcionar camiños seguros para se mover, sen aglomeracións e mantendo a distancia segura.

4. En áreas rurais e periurbanas e urbanas, o uso de estradas, camiños sinalizados, vías verdes, camiños para bicicleta, paseos fluviais e costeiros, camiños en parques urbanos, circuítos sanitarios, etc. debe verse non como unha ameaza para a saúde pública senón como unha oportunidade para que os cidadáns realicen actividades motoras ao aire libre preto da súa área de residencia dun xeito controlado, seguro e responsábel, mantendo a súa distancia de seguridade.

5. En zonas pouco poboadas, onde o contacto físico entre persoas é esporádico e sempre existe unha gran distancia de seguridade, as persoas residentes deberían poder continuar a realizaren as súas actividades dun xeito normal tomando as medidas de precaución básicas. E isto inclúe especificamente a actividade agrícola, gandeira e hortícola, tanto para a súa comercialización como para o autoconsumo.

6. As autoridades deben transferir claras directrices para o comportamento e a prevención, facilitando os elementos necesarios de protección (como as máscaras faciais) e priorizando o exercicio cívico e responsable da liberdade de circulación dos cidadáns dentro dos límites permitidos polas medidas de confinamento, perseguindo só as condutas das persoas que violan obxectivamente a saúde pública.

7. A posibilidade de gozar dun xeito limitado do contorno inmediato e tomar medidas extremas de seguridade significa, ademais de avanzar gradualmente cara á normalidade, a incorporación de aprendizaxes e pautas esenciais para os momentos posteriores o que redundará nunha maior interacción social. E neste sentido, tamén é necesario que a cidadanía sexa consciente da importancia de afrontar esta etapa dun xeito responsábel, fomentando un contexto e un ambiente social plenamente comprometidos co ben común.

8. O uso de tecnoloxías da información xeográfica (SIG, APP) pode ser unha ferramenta axeitada ao servizo do público e das autoridades para o deseño de accións e patróns de limpeza nas semanas e meses vindeiros. Os mapas permiten tomar medidas específicas en función dos datos de saúde e socioeconómicos de cada rexión.

9. A limitación da liberdade de circulación e acceso ao medio ambiente constitúe unha limitación de dereitos fundamentais ao tempo que o confinamento prolongado comporta riscos para a saúde física e psicolóxica dos cidadáns de todas as idades. Polo tanto, cómpre que as medidas de confinamento se apliquen sempre de xeito ponderado, considerando as situacións de risco obxectivo asociadas ás características do territorio, á poboación e aos medios de mobilidade ou de transporte, así como a evolución da gravidade. da pandemia.